Σε μία συνάντηση αυτού του κύκλου σεμιναρίων άκουσα κάποιον να λέει ότι αν σταματήσεις να αφηγείσαι κάτι (πχ. μια συλλογικότητα ή για να το τραβήξω ένα γεγονός), αυτό θα σταματήσει να έχει υπόσταση.
Σήμερα ένα μέρος της επιστημονικής κοινότητας και το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου λόγου (δημοσιογράφοι και βουλευτές) επιχειρούν να ερμηνεύσουν ξανά όλους τους Δεκέμβρηδες της ιστορίας. Επιχειρούν μάλλον να τους αποδομήσουν παρά να τους εξηγήσουν, να τους απογυμνώσουν από οποιαδήποτε νόημα παρά να τους κατανοησουν.
Φέτος παρατηρήσαμε σε όλο της το μεγαλείο την προσπάθεια να δούμε πχ. το Δεκέμβρη του 2008 ως ένα μεγάλο πλιάτσικο ή μια επέλαση χουλιγκάνων που εξαπλώθηκε λίγο πέρα απ’ τα γραφικά Εξάρχεια. Δεν είναι περίεργο, ούτε πρωτοφανές να περιγράφει ο επίσημος λόγος τα γεγονότα με τέτοιο τρόπο που να τα καθιστά λιγότερο επικίνδυνα και περισσότερο γραφικά. Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι περισσότερο ότι αυτή η οπτική στο Δεκέμβρη του 2008 προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο, αλλά ότι στηρίζεται απλά και μόνο σε μία ψύχραιμη, ορθολογική και αντικειμενική καταγραφή.
Κάπως έτσι, είπαμε να κάνουμε ένα βίντεο (ως αραχνιασμένη σχεδόν Χάι Λάιφ, μαζί δηλαδή με τον blackline και τον Αντώνη), στο οποίο κατά το δυνατό θα προσπαθήσουμε να αφηγηθούμε κάποιες πλευρές του Δεκέμβρη του 2008, όπως τις θυμόμαστε, τις ζήσαμε και όπως τις περιέγραψαν διάφοροι άλλοι που δεν κοίταζαν από μακριά, με ψυχραιμία και νηφαλιότητα. Αφήσαμε απ’ έξω συνειδητά, δηλώσεις πολιτικών, δημοσιογράφων και δικηγόρων, μιας και αυτά έχουν ειπωθεί και θα ειπωθούν αρκετές φορές ακόμη. Επίσης, νομίζω ότι όταν συγκεντρωνόμαστε στον επίσημο λόγο (σπορ στο οποίο προσωπικά εξασκούμαι με πάθος), κινδυνεύουμε να αναπαράγουμε απλώς εκείνη την ιδέα που λέει ότι πολιτική είναι να ψηφίζουμε μια φορά στα τέσσερα χρόνια, παρακολουθώντας στο μεσοδιάστημα τους ειδικούς να αποφασίζουν.
Το βίδεο συζητήθηκε, γυρίστηκε, μονταρίστηκε και παρασκευάστηκε από την πορεία της 17 Νοεμβρίου μέχρι τα ξημερώματα της 4 Δεκεμβρίου.
Με άλλα λόγια, άτσαλα, αντιφατικά, με όλα τα προβλήματα, επιμένουμε. Ας λέει ο καθηγητής ότι πρόκειται για την «επέτειο του τίποτα». Εμείς προτιμάμε να διαβάζουμε τα κείμενα των άβαταρς, των ψευδώνυμων και όσων επιμένουν να είναι παρόντες. Εμείς προτιμάμε να μιλάμε για το Δεκέμβρη του 2008. Προτιμάμε να αφηγούμαστε συλλογικά (σε μικρότερες ή μεγαλύτερες ομάδες), όσο μπορούμε και όσο γίνεται, αυτά που είδαμε και σκεφτήκαμε ξενυχτώντας στο οδόστρωμα της Πανεπιστημίου.
το βυτίο 
Χτες το είδα το video κάπου αλλού.
Όσο για τον κ. καθηγητή τον γνωρίζουμε από παλιά ως έναν νεοφιλελεύθερο φονταμενταλιστή. Είχε μάλιστα μετάσχει και σε think tank για την 9/11.
http://tachesdhuile.blogspot.gr/search/label/Stathis%20Kalyvas
αν ο Δεκεμβρης ηταν απλα ενα «πλιατσικο» δεν θα το συζητούσαμε καν σήμερα… για μένα ο Δεκεμβρης εκτός απο ερώτηση ήταν και σπόρος, ήταν κι ελπίδα, ήταν κι έκφραση συλλογική, ήταν πολλά που όσο κι αν δεν θέλουν κάποιοι να τα δούνε/με κάποιοι τα έζησαν κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτα…
πολύ ωραίο το βίντεο!
Reblogged this on ahairlessape.
Reblogged this on reactnow2011.
Reblogged this on 00101010.
μπραβο ρε παιδια,χρειαζοταν κατι τετοιο. γιατι οπως ειπατε με τον @radio_sociale σε μια προσφατη εκπομπη -αν δεν κανω λαθος καπως ετσι το θέσατε – «ειναι πολεμος αφηγησεων»
γειά σας παίδες, θενκς για τις κουβέντες.
και νταξ δεν ασχολούμαι τόσο με τον καλύβα, απλά αυτό το τουί του μου φάνηκε εξωφρενικό.
και ναι serk01 το πιστεύω πραγματικά εκτός από πόλεμος κανονικός, συμβαίνει ταυτόχρονα ο πόλεμος των αφηγήσεων.
πολύ όμορφο. κάντε έναν κόπο να ανεβάσετε το βίντεο στον black-tracker, αν δεν υπάρχει ήδη.
Συλλογικές αφηγήσεις ενάντια στην επιβολή από δημοσιογράφους/πολιτικούς κυρίαρχων ερμηνευτικών πλαισίων, για τη νοηματοδότηση των πολιτικών και κοινωνικών συμβάντων. Αρκετά.
Σύντροφοι, το βίντεο είναι όντως πολύ καλό, αλλά εμένα με απογοητεύει λίγο η ένδεια του πολιτικού λόγου που αναπτύσσουν τα άτομα που εμφανίζονται σ’ αυτό και φέρονται ως συμμετέχοντες στα γεγονότα του Δεκέμβρη. Ο τύπος του οποίου το πρόσωπο δεν εμφανίζεται λέει σε κάποια στιγμή ότι ο στόχος ήταν/είναι να αλλάξουμε την καθημερινή μας ζωή και «μετά βλέπουμε», εντάξει, δεν θα κάνουμε επανάσταση κιόλα και έτσι, ας πούμε! Η άλλη η κοπέλα στην Κλαυθμώνος λέει ότι «για πρώτη φορά ήμασταν όλοι ενωμένοι, πέρα από κομματικές διαφορές» κ.λπ. Ο άλλος κάτι ψελλίζει για συνδικαλιστές ή για το ότι τα διάφορα υποκείμενα συμμετείχαν στην εξέγερση χωρίς κοινωνικές ή ταξικές ταυτότητες. Δηλαδή ο προλετάριος έπαψε για 3 βδομάδες να είναι τέτοιος μόνο και μόνο επειδή φαντασιακά απέρριψε την ταξική του ταυτότητα! Ειλικρινά, ας αναλογιστούμε πόσο εύκολα ενσωματώσιμες στο αστικό σύστημα είναι τέτοιες αντιλήψεις και πόσο έντονα απηχούν ανάλογες αφελείς απόψεις που ακούστηκαν στο Σύνταγμα επί αγανακτισμένων, όπου κάποιοι φαντασιώνονταν πως κατήργησαν έμπρακτα το αστικό κοινοβούλιο- και μαζί μ’ αυτό κάθε μορφή πολιτικής αντιπροσώπευσης- επειδή υπήρχε η «κάτω πλατεία» που συνεδρίαζε και αποφάσιζε αμεσοδημοκρατικά. Όλα αυτά αντανακλούν απλώς την -λυπάμαι που το λέω- λαϊφσταϊλοποίηση του αναρχισμού στην Ελλάδα, την πλήρη πολιτική και ιδεολογική του απογύμνωση, την εμμονή του με τις παρεμβάσεις στη σφαίρα της αναπαραγωγής/κυκλοφορίας του κεφαλαίου ενώ δεν έχει τίποτα να πεί για τη σφαίρα της παραγωγής. Κάπου στο βίντεο μιλάτε μόνοι σας για «αισθητικοποίηση της βίας». Ας κάνει μια σοβαρή αυτοκριτική ο «χώρος». Τα έχει πεί πολύ ωραία ο Μπούκτσιν στο «Κοινωνικός ή Lifestyle Αναρχισμός: Ένα Αγεφύρωτο Χάσμα», εκδ. Ισνάφι, 2005. Έβλεπα πέρυσι το Νοέμβρη να διοργανώνει το Nosotros συζήτηση με τίτλο «αναρχισμός και ταοϊσμός»! Ευελπιστώ οι απόψεις που εκφράζονται στο βίντεο να μην απηχούν τις αντιλήψεις της πλειονότητας των συμμετεχόντων στον Δεκέμβρη ο οποίος -το τονίζω, προς αποφυγή παρεξηγήσης- ήταν μια γνήσια κοινωνική εξέγερση με αντικατασταλτικά, αντιαυταρχικά προτάγματα.
Εν πρώτης λέγοντας «σύντροφοι» περιλαμβάνεις και εμένα?…..
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή!.
Ένα παιδί χωρίς κοινωνική ενημέρωση, αφέθηκε από την οικογένεια του στην χειρότερη περιοχή για παιδία. Ο θεός να του δώσει συγχώρηση, αν και κατά την γνώμη μου δεν έχει κάτι που θα χρειαζόταν να συγχωρηθεί. Στόχος έπρεπε να ήταν η μάνα του, ο πατέρας του, ο δάσκαλος του. Στην ηλικία αυτή τα παιδία, είναι φερέφωνα των ανωτέρω.
Η ατυχία του: πέρασε και διέγειρε την σκέψη, ενός ηλίθιου επιόρκου ψεύτη, που δεν σεβάστηκε την στολή του και τον σκοπό του επαγγέλματος του και όντας κακώς οπλοφορώντας (διότι του εδόθη, σίγουρα χωρίς να περάσει ψυχολόγο όπως και γίνετε) πυροβόλησε. Οπωσδήποτε είναι και ήταν το μαύρο πρόβατο του σώματος των αστυνομικών, που είναι παιδία μας, αδέλφια μας, γονείς μας.
Και σίγουρα δεν θα γίνουμε παραβατικοί, για να δικαιώσουμε την καθημερινότητα μας. δεν θα γίνουμε άνομοι παραβάτες, ψάχνοντας για την ατομική μας δικαίωση, που μπορεί και να μην είναι έτσι που την θέλουμε…….
Και ορθά επισημαίνεις το λάθος εν τι ρύμη του λόγου της κοπελιάς!. «“για πρώτη φορά ήμασταν όλοι ενωμένοι, πέρα από κομματικές διαφορές”» μπούρδα ασύστολη!!!….. ενωμένοι οι απλοί διαμαρτυρόμενοι δημοκρατικοί πολίτες, με τους επ’ αμοιβή διαρκώς διαμαρτυρόμενους του ΚΚ, τους άναρχα εγκληματίες, τα αμούστακα παιδία, τους προβοκάτορες της πολίτικης, τους αντιεξουσιαστές, τους «μετανάστες» που έστειλαν με φορτηγά στης χώρες τους τα κλεμμένα?. Μην αποτρελαθούμε και όλας!!!…
Οπωσδήποτε δεν υπήρχαν συνδικαλιστές διότι δεν υπήρχε αιτιατό επιχείρημα!….. όπως δεν υπάρχει άλλωστε, και όταν σκοτώνονται στα γήπεδα….
Το μόνο ενσωματωμένο της όλης εικόνας είναι, το ότι γίναμε για μια εισέτι ακόμη φορά, διεθνώς ρεζίλη και έβγαλαν και ορισμένα λαμόγια του εξωτερικού ταξιδιωτικές οδηγίες…….
Όπως και έκλεισαν μαγαζιά, κατεστράφησαν κτίρια, δημιουργήθηκαν νέοι άνεργοι. Και όλα αυτά, διότι ο Προκόπης δεν ήθελε «να ανοίξει ρουθούνι»!. Και η λάθος αυτή οδηγία, άνοιξε και ρουθούνια και πέθαναν τρις άνθρωποι και ένα έμβρυο…..
Και οπωσδήποτε φίλε μου, ένα video επηρεάζει τους έχοντες κάρα κενή!. Μα ενημερώνει και αυτούς που έχουν κάρα γεμάτη, δημιουργώντας όπλα αντιλόγου, σε σαθρά γραφόμενα κείμενα.
Κάπου διάβασα ότι το video ήταν ωραίο!!!!!. Μα ήταν απαίσιο εκθετικά. Μόνον ένας βλακωδώς αναρχικός θα το έγραφε!. Κανένας τροτσκιστής, και στο γράφω με απόλυτη γνώση των γραφομένων μου. Εάν ένας πόλεμος, σχεδιάζετε κυρίως κατά την διεξαγωγή του, μια επανάσταση σχεδιάζετε πολύ καιρό πριν και διαρκώς κατά την πορεία της. Και αυτό που σαφέστατα και απίθανα στημένα μας πρόσφερε το video είναι μια έκρηξη απωθημένων, καταστροφική διάθεση, και ευστοχία της παραβατικότητας της ληστείας!.
Φιλικά
Antonis-team.
καλά όλα ρε άνθρωπε, διαφωνώ βέβαια, απ’ την αρχή ως το τέλος – σε όλα, αλλά αυτό το αρχικό, για το παιδί και τους γονείς και την περιοχή, άστο, μην το γράφεις, δεν χρειάζεται.
Δλδ και λίγη αυτοσυγκράτηση και λίγος σεβασμός, όχι τίποτα άλλο, αλλά για μιλάμε για ένα παιδί νεκρό.
Τεσπα.
Και είναι φυσικό οι ταξικές μας διαφορές, να μην συναντώνται πουθενά?. Και ενόσω μοιραζόμαστε της ειδήσεις των ΜΜΕ, και της διαδρομές των ΜΜΜ, κολλάμε στης πολίτικες κατευθύνσεις!. Μα μάθε ότι η μέση αστική τάξη που εγώ υπηρετώ, κοσμεί όλα τα δημοκρατικά κόμματα, πλην των φασιστικών ερυθρών και μαύρων….
Και είναι εξωφρενικό, σε ένα κείμενο, να διαφωνείς από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να τεκμηριώνεις της διαφορές σου, απλά επιγραμματικά….. κάντο και στην διελκυστίνδα των αντιθέτων παραθέσεων μας, θα δώσουμε το έναυσμα της διαλογής της όποιας αλήθειας προκύψει, από τους διαβαστές μας. Αυτό σημαίνει δημοκρατία, εκτός εάν δεν πιστεύεις σε αυτήν….
Το Αλέξη τον σέβομαι περισσότερο από τον καθένα. Μα δεν υποκρύπτω μια αλήθεια που τον έφερε σε αυτήν την φονική κατάσταση, oοριοθετώντας τους υπαιτίους, με απόλυτη ακρίβεια. Δεν θέλω να ξανά επαναληφτεί μια τέτοια αδικία. Δεν προσηλυτίζω με οδηγό τα αίματα. Αυτός που ξεχνά τα λάθη, γίνετε επικίνδυνος δυνάστης, ψαρεύοντας στα θολά νερά.
Φιλικά
Antonis-team.
Παραθέτω αυτό το κείμενο από το ιστολόγιο Traverso Rossa, ως απάντηση στις αντιδραστικές αηδίες που συσσώρευσες στην απάντηση σου, και διότι με εκφράζει σχεδόν απόλυτα σε ό,τι αφορά την αντίληψη του για τα γεγονότα του Δεκέμβρη ’08.
«Ο συνήθης «κομμουνιστικά ορθόδοξος» , political correct, διαχωρισμός, αφορά στην ύπαρξη οργανωμένου ή μη οργανωμένου εργατικού κινήματος, ή κινήματος γενικά. Αυτή η αντίθεση- φενάκη, έρχεται να αποκρύψει κι ενίοτε να καλύψει στο πολιτικό και ιδεολογικό έρεβος, την βασική αντίθεση που διατρέχει ένα κοινωνικό κίνημα, κάθε κοινωνικό κίνημα, και η οποία αφορά στον αν αυτό στέκεται σε περιεχόμενο και μορφές, συνολικά αντιπαραθετικά προς την καθεστηκυία τάξη ή αντίθετα επιδιώκει την βελτίωση, την αλλαγή , την λείανση των πιο αιχμηρών, των πιο κραυγαλέων πλευρών αυτής.
Αυτή είναι η κυρίαρχη θεωρητική, πολιτική, κοινωνική αντίθεση πάνω στην οποία ακροβολίζονται τα κοινωνικά κινήματα και η οποία καθορίζει αν τάσσονται με την ομαλή μεταρρυθμιστική αλλαγή των υφιστάμενων κοινωνικών και οικονομικών όρων ή επιδιώκουν την συνολική ανατροπή τους.
Σε αυτό το πλαίσιο, η εξέγερση του Δεκέμβρη είχε ταξικό χαρακτήρα και προσανατολισμό που εδράζονταν στους εξής βασικούς πυλώνες αν και όχι μόνο σε αυτούς :
1. Δεν υπήρξε καμία απεύθυνση, συνδιαλλαγή ή διαπραγμάτευση με την αστική εξουσία, καθώς αυτή, από την αρχή αναγνωρίστηκε ως ο κύριος αντίπαλος.
2. Δεν επαγγέλθηκε σε καμία στιγμή της εξέγερσης, ένα μοντέλο εκδημοκρατισμού του κράτους ή των δυνάμεων καταστολής. Η εξέγερση του Δεκέμβρη δεν είχε ποτέ, σε καμία στιγμή της, τέτοιου είδους αστικοδημοκρατικές αυταπάτες.
3. Υιοθετήθηκε από την αρχή η βία ως μέσο άμυνας απέναντι στην καταστολή του κράτους, ενώ οι καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, πανεπιστημίων όπως και οι επιθέσεις στα αστυνομικά τμήματα, σε επίπεδο συμβολικό και πραγματικό, αποκάλυψαν την συνολική εναντίωση της εξέγερσης απέναντι στην αστική πολιτική, τους θεσμούς της και τα σύμβολά της.
4. Οι συμμετέχοντες σε αυτή, στην πλειοψηφία τους, ήταν οι κολασμένοι της ελληνικής αστικής κοινωνίας, που ζούσαν ήδη σε συνθήκες κρίσης, χωρίς κανένα εργασιακό μέλλον, χωρίς καμία κοινωνική προοπτική. Ο Δεκέμβρης, ήταν εξέγερση της καπιταλιστικής κρίσης, ακόμη και αν αυτή, δεν είχε επίσημα ανακοινωθεί από το αστικό πολιτικό προσωπικό.
5. Είχε απέναντι της όλη την συστημική μικροαστική αριστερά, που απέναντι στο ανειρήνευτο της ταξικής πάλης προτάσσει τον «ιστορικό συμβιβασμό» και την ταξική συναίνεση , ώστε να μην διαταραχθούν οι πυρηνικοί όροι αναπαραγωγής ενός αστικού πολιτικού και οικονομικού συστήματος, του οποίου αποτελεί οργανική πλευρά.
Αν μια κοινωνική εξέγερση λοιπόν, όπως αυτή του Δεκέμβρη, δεν τοποθετείται στην πλευρά της βελτίωσης των όρων και των συνθηκών πραγμάτωσης της καπιταλιστικής κυριαρχίας, τότε ακόμη και σε πρωτόλειο στάδιο, ακόμα και με ασχημάτιστο τρόπο, κατέχει ταξικά χαρακτηριστικά, ακόμη και αν αυτά δεν έχουν λάβει ακόμη την μορφή κοινωνικού και πολιτικού μανιφέστου , κοινωνικού και πολιτικού προγράμματος, επαναστατικής υπέρβασης της καπιταλιστικής εξουσίας. Η περαιτέρω ταξική οργάνωση αυτού του κινήματος αποτελεί αδήριτη αναγκαιότητα, ενώ ο πρωτογενής χαρακτήρας αυτής, δεν αποτελεί λόγο αποπομπής του στον κατάλογων των «μικροαστικών ξεσπασμάτων».
Με βάση αυτό το κριτήριο, είναι αναγκαίο, να καταρριφθεί ο βαθειά αστικός μύθος ότι η εξέγερση του Δεκέμβρη, είχε στην πολιτική καθοδήγησή της κομμάτια της αστικοδημοκρατικής κοινοβουλευτικής αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) είτε εξωκοινοβουλευτικές αριστερές οργανώσεις, καθώς είναι πασίγνωστο στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», ότι η όποια παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ εξαντλούνταν στην παρουσία εκπροσώπων του στα τηλεοπτικά πάνελ, ενώ η εξωκοινοβουλευτική αριστερά (ΝΑΡ) και οι υπόλοιποι που μετέπειτα συγκρότησαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από πολύ νωρίς προέκριναν την αποχώρηση από την Νομική και την λήξη της εκεί Κατάληψης, πράττοντας τα πάντα ώστε να εξομαλυνθεί η κατάσταση και να ανοίξει ο δρόμος της πολιτικής και εκλογικής εκμετάλλευσης της εξέγερσης, μέσω της δημιουργίας ενός πόλου «αντισυστημικής αριστεράς». Όλη αυτή η τακτική και πρακτική, οδήγησε στην καρικατούρα-ανέκδοτο, μιας νέας σοσιαλδημοκρατίας αριστερών αποχρώσεων, που αποτελεί πια οργανική πλευρά μιας αστικής απάντησης στην καπιταλιστική κρίση.
Επίσης είναι ανάγκη να ξεκαθαρισθεί, γιατί η ιστορία δεν πρέπει να λησμονείται ούτε να παραχαράσσεται, ότι το ΚΚΕ τήρησε μια απαράδεκτη στάση απέναντι στην εξέγερση του Δεκέμβρη, όχι μόνο λόγω της απουσίας του αλλά και λόγω της επίθεσής του σε αυτή, με την τραγική δήλωση της Παπαρήγα περί «Πραγματικής λαϊκής εξέγερσης που δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι» και το «λογοτεχνικό πόνημα» στον Ριζοσπάστη, με κεντρικό Ήρωα τον κακομοίρη φτωχό μπάτσο, που η ταξική του θέση τον οδήγησε στο να δολοφονεί παιδιά της αστικής τάξης. Ή ακόμη και τις δηλώσεις της Κανέλλη περί σωματέμπορων (http://youtu.be/zjbuHCs-04o) που κατεβαίνουν στον δρόμο, η οποία αποτελεί μια κλασσική εκπρόσωπο της αστικής τάξης, που της επιτρέπεται, να εμφανίζεται ως απολογητής της, στις τάξεις ενός ΚΚ.
Τόσο η κοινοβουλευτική όσο και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά, είτε τήρησαν στάση εχθρική απέναντι στην εξέγερση, είτε την αξιοποίησαν στο αστικό πολιτικό και εκλογικό παιχνίδι. Αυτή είναι η ιστορική καταγραφή και βάσει αυτής, μπορεί να γίνει η όποια αποτίμηση, κριτική και αυτοκριτική σε σχέση με τον Δεκέμβρη.»
http://red-traverso.blogspot.gr/2012/12/08.html
Όχι, δεν περιλαμβάνω και εσένα στους «συντρόφους», προφανώς. Και απορώ για ποιό λόγο επιμένεις να σχολιάζεις σε ένα μπλογκ το οποίο ιδεολογικό-πολιτικά δεν έχει καμία σχέση με ό,τι εσύ υπερασπίζεσαι. Τι βίτσιο είναι αυτό; Εγώ δεν θα καθόμουν να σπαταλάω τον χρόνο μου σχολιάζοντας κάθε άρθρο που δημοσιεύεται στην Καθημερινή, ας πούμε. Μπορεί να σχολιάσω κάτι, αν μου τη δώσει, και μέχρι εκεί.
Μη διαστρεβλώνεις τα γραφόμενα μου· εννοώ πως η αντίληψη του «όλοι μαζί ενωμένοι, πέρα από κομματικές διαφορές», εκτός από εξαιρετικά αφελής, είναι και πολιτικά αντιδραστική, μην πω και ανιστόρητη, αν εξετάσει κανείς τις διαφορετικές και συγκρουόμενες πολιτικές τάσεις στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος από γεννησημιού του κιόλας. Η φιλολογία περί «παλλαϊκής ενότητας» είναι ένας μύθος. Ο καθένας, υπό συνθήκες ταξικής και πολιτικής πόλωσης, διαλέγει στρατόπεδο. Χώρια που κάτι τέτοια διαδίδουν το ΕΠΑΜ και οι ΑΝ.ΕΛ.
Τώρα, για τις αηδίες που λες για τους μετανάστες, τα Εξάρχεια ως περιοχή κ.λπ., το βρίσκω ανώφελο να απαντήσω. Τόσο χρόνια μιντιακής αποβλάκωσης, παραπληροφόρησης, ιδεολογικής χειραγώγησης, ημιμάθειας, μικροαστισμού, αποπολιτικοποίησης κ.ο.κ., αυτά τα αποτελέσματα έχουν, δυστυχώς.
Τέλος, η δολοφονία του Γρηγορόπουλου μόνο μεμονωμένο περιστατικό δεν ήταν· σε παραπέμπω σ’ αυτό το λινκ για του λόγου το αληθές: http://wwwpraxisred.blogspot.gr/2012/12/1980-2010.html
Η αστυνομία (με όλα τα ειδικά σώματα της) είναι ένα όργανο καταστολής των εργατικών/λαϊκών κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων από τη πλευρά του αστικού κράτους. Τα υπόλοιπα είναι να’ χαμε να λέγαμε. Οι μισοί μπάτσοι πλεόν αποδεδειγμένα είναι τραμπούκοι χρυσαυγίτες με στολή (βλ. τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ής Ιουνίου 2012 στα αστυνομικά τμήματα και, το κυριότερο, βλ. τι συμβαίνει στο δρόμο και ποιός κάνει πλάτες στα ναζιστικά σκουπίδια).
« Τι βίτσιο είναι αυτό;» και είναι βίτσιο όταν εναντιώνεσαι σε κάτι που τεκμηριωμένα είναι λάθος κατά την ταπεινή σου γνώμη?. Μα στην περίπτωση συμφώνησα εμμέσως με τα δικά σου γραφόμενα!.
«“παλλαϊκής ενότητας”», μα και σε αυτό συμφώνησα ότι δεν έχει συμβεί ποτέ σε αυτήν την χώρα!.
«Τώρα, για τις αηδίες που λες για τους μετανάστες, τα Εξάρχεια ως περιοχή κ.λπ.,» σίγουρα αυτό δεν είναι θέμα που και απλά το γνωρίζεις, όποτε και άστο…. Εγώ τα γνωρίζω απόλυτα.
Για την τύφλωση που μας ταΐζουν τόσα χρόνια τα ΓΜΜΕ, συμφωνώντας απόλυτα μαζί σου, παραθέτω τα λόγια σου, σαν απόλυτα ακριβή!.
«αποβλάκωσης, παραπληροφόρησης, ιδεολογικής χειραγώγησης, ημιμάθειας, μικροαστισμού, αποπολιτικοποίησης κ.ο.κ., αυτά τα αποτελέσματα έχουν, δυστυχώς.»!!! αν και με αλληλοσυγκρουόμενες ελαφρώς έννοιες, με καλύπτουν σε μεγάλο ποσοστό, ως προς τρίτους, διότι οι γνώστες δεν επηρεάζονται. Οι γνώστες όχι οι καθοδηγούμενοι ιδεολογικά και παραταξιακά!. Διότι αυτοί είναι κνώδαλα συμφερόντων.
Όσο για αυτό, http://wwwpraxisred.blogspot.gr/2012/12/1980-2010.html άσε να το ξέρω πολύ καλά, διότι το μικρόφωνο μου πολεμήθηκε σκληρά την εποχή εκείνη, μέχρι που το πουλήσαμε για να γλυτώσουμε…… μέχρι και splatters μας έκανε και ο 902fm συνοδοιπορώντας τότε στο ΠΑΣΟΚ!!!…..
Από εγκληματικότητα, αφήστε το καλύτερα. Παλιά φωνάζαμε , «αστυνομία Βοήθεια» , τώρα φωνάζουμε , «βοήθεια η αστυνομία!»» και όσο θα υπάρχουν αχυράνθρωποι, τα φαινόμενα αυτά θα παρουσιάζονται….
Οι προσωπικές μου δημοκρατικές όσο και εθνικιστικές καταβολές, δεν χαρίστηκαν σε κανέναν, μέχρι και στους μέντορες μου!!!!… το πλήρωσα και το πληρώνω, μα ελπίζω στους νεότερους, που πρέπει να πάρουν την σκυτάλη αυτής της χώρας. Δεν χαρίζομαι, δεν ανέχομαι, γηράσκοντας αει διδασκόμενος. Και διδασκόμενος βελτιώνομαι έτι περισσότερο. Αυτό συστήνω σε όλους!.
Έτσι να με βλέπεις πατριώτη μου, διότι δεν έχω ουρά να την μαζέψω και να φύγω…..
Αυτό το topic είναι δικό σου και δικό μας….
Φιλικά
Antonis-team.
Ε, αφού συμφωνούμε σε όλα, ζήτω ο εθνικισμός,ζήτω το έθνος, να πούμε! (Αποχωρώ διότι δεν επιθυμώ να καταστρέψω περισσότερο την συγκεκριμένη ανάρτηση και τον γενικότερο χαρακτήρα του ιστολογίου με τέτοιου είδους ανούσιες αντιπαραθέσεις)