Ερωτευτείτε αυτόν που έγραψε: «Το αληθές απόβαρον ενός ανθρώπου ισούται με τις αγάπες, τον οίκτο και την αηδία που ένιωσε στη ζωή. Δύο μεγάλες αδικίες εγνώρισα: την φτώχια και την ερωτική καταφρόνια.»
Ερωτευτείτε τη διανόηση που δεν δέχεται να πρωταγωνιστήσει, που δεν βγαίνει το μεσημέρι στη ΝΕΤ, που δεν μπερδεύει την μετριοπάθεια με τις ίσες αποστάσεις και την εξαθλίωση με το αναπόφευκτο. Τη διανόηση που πολεμά το αναπόφευκτο, που παθιάζεται, που καίγεται από αγάπη και αγωνία, που βρίσκει τη θέση της όταν ανάβει η μάχη. Τη διανόηση που φτύνει τον κόρφο της όταν την αποκαλείς διανόηση.
Ερωτευτείτε τους τραγουδιστές που δεν πήγαν ποτέ στον Σπύρο Παπαδόπουλο, που δεν ήπιαν στην υγειά μας, που δεν γλέντησαν εκ μέρους μας ένα κάποιο Σάββατο. Ας πιούμε στην υγειά τους
Αυτούς που τραγούδησαν το τίποτα δεν πάει χαμένο φτύνοντας το πιο πικρό σφίξιμο της καρδιάς τους.
Αυτούς που κλαίνε ξαφνικά και δίχως λόγο.
Ερωτευτείτε τα καφενεία του Γκόρπα, τα μπαρ του καλοκαιριού, τα τραπεζάκια έξω, το τάβλι δύο γέρων έξω απ’ τα άδεια μαγαζιά τους, τα σουβλάκια στα σκαλάκια των πολυκατοικιών, τις μπύρες στα δύο και το κορίτσι που περνάει ρίχνοντας λοξές ματιές.
Τα ξυπόλυτα κορίτσια, τα κορίτσια που δεν ποζάρουν, τα κορίτσια του Ιουλίου, των αόρατων νησιών, τα κορίτσια με τα αλατισμένα μαλλιά και την κόκκινη μύτη. Αυτά είναι ο πραγματικός κόσμος, η αλήθεια, το τέλος και η άκρη του νοήματος.
Τους αδύναμους. Δείτε. Η κούτα του άστεγου, το στοίβαγμα του μετανάστη, η αναζήτηση φαγητού στα σκουπίδια, ο απλήρωτος λογαριασμός. Υπάρχουμε και για να αναποδογυρίσουμε αυτό το ασυνάρτητο σύμπαν.
Ερωτευτείτε τους αυτόχειρες των χρόνων που ζούμε. Τρέξτε κοντά τους, απλώστε το χέρι, σταθείτε προσοχή. Αν δεν καταφέρετε να συγκρατήσετε το κορμί τους, πριν αυτό αιωρηθεί οριστικά και αμετάκλητα, κρεμαστείτε μαζί τους.
Αυτόν που έγραψε πρώτος το «οι μπάτσοι είναι παντού, αλλά ο έρωτας μας κάνει αόρατους» και αυτόν που το φωτογράφησε και αυτόν που το έκανε ριτουίτ και αυτόν που χαμογέλασε βλέποντάς το.
Ερωτευτείτε την πληγή του κυνηγημένου ξένου. Το φόβο του ανθρώπου χωρίς χαρτιά. Τη μοναξιά του ανθρώπου που πέρασε μέσα απ’ τις νάρκες και τα κύματα, για να πέσει απ’ το λυσσασμένο μαχαίρι του φασίστα.
Τους διαδηλωτές, που ανεβοκατεβαίνουν την Πανεπιστημίου, φωνάζοντας αλληλεγγύη, φωνάζοντας ελευθερία. Τις ομάδες σε γειτονιές και συνοικίες, που μαζεύουν ρούχα, που μαζεύουν φαγητά, ταινίες, υλικά και ανταλλάσσουν τα πάντα εκτός από χρήματα.
Αυτούς που βαριούνται να μιλήσουν για τη δουλειά ή τα λεφτά. Αυτούς που σου λένε το αγαπημένο τους χρώμα, το τραγούδι της εφηβείας τους, που θυμούνται το πρώτο κορίτσι που φίλησαν με τρυφερότητα και αυτούς που, σαν τον Χόλντεν, όταν λένε καριέρα, εννοούν να προσέχουν τα παιδιά που παίζουν σε ένα τεράστιο γήπεδο κλοτσώντας μπάλες πάνω κάτω και τραγουδώντας στίχους χωρίς λόγια, μόνο λα λα λα.
Τον Ντουρούτι, τον Ηλία Λάγιο και τον κλόουν του Μπελ. Τον Νίκο Καρούζο που πλήρωνε τα ποτά του με αυτοσχέδια ποιήματα σε χαρτοπετσέτες.
Ερωτευτείτε αυτούς που δεν κωλώνουν μπροστά στο ανέφικτο, αυτούς που πιστεύουν στα θαύματα που δεν έχουν εξήγηση, αλλά ούτε θρησκευτική προέλευση, αυτούς που αγαπούν τον ορθό λόγο επειδή υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι το ανάποδο και αυτούς που δεν πίστεψαν σε οτιδήποτε ειπώθηκε οποτεδήποτε σε δελτίο ειδήσεων.
Αυτούς που κολύμπησαν νύχτα μεθυσμένοι και αυτούς που πνίγηκαν επειδή δεν άντεξαν τη σκληρότητα του κόσμου.
Ερωτευτείτε την φωνή του Αργύρη Μπακιρτζή, το «Θεέ μου μεγαλοδύναμε» και το παιδί που σφίγγει μια πέτρα στο χέρι, χωρίς να είναι σίγουρο ότι έχει δίκιο. Στα κρυφά, στη σιωπή, είμαστε σίγουροι ότι τουλάχιστον δεν έχει άδικο.
Τον Χρήστο Βακαλόπουλο που έλεγε για τον Αύγουστο του Νίκου Παπάζογλου, «το τραγούδι δεν είναι ερωτικό, αλλά ερωτευμένο». Μην δίνετε σημασία σε οτιδήποτε είναι ερωτικό, αλλά όχι ερωτευμένο.
Την Άννα Καρίνα, την Μόνικα Βίτι, τη σερβιτόρα της διπλανής καφετέριας, την Ροζάριο Ντόσον και όλες τις γυναίκες που έχουν αίμα μπερδεμένο, αίμα που έρχεται από δύο ή τρεις ηπείρους.
Ερωτευτείτε τον πατέρα κάποιου γαμπρού που με το τσιγάρο στο στόμα, μεθυσμένος, χορεύει το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας. Ερωτευτείτε το αχ Παναγιά μου, στο τέλος κάθε τέτοιας μουσικής.
Αυτόν που έγραψε, «μην αγαπάς τον πλησίον, αλλά πλησίασε τον αγαπώντα».
Την πιο μικρή ελιά στην κοιλιά της, τον απογευματινό ύπνο κάτω απ’ το αρμυρίκι ή την καρυδιά, την πιο λεπτή ειρωνεία, το παγάκι, την παρέα που κλαίει γελώντας και τη βουβαμάρα του καταστρώματος της επιστροφής.
Ερωτευτείτε το κορίτσι μου. Κάθε πρωί, κάθεται νυσταγμένη στην άκρη του κρεβατιού με γερμένους τους ώμους και τα χέρια να κρέμονται σαν τεράστιο εκκρεμές. Αυτή η εικόνα είναι η ασπίδα, η μολότοφ και το φωτόσπαθο που κρατάω στη χούφτα μου και με κάνει ιπτάμενο, απίθανο και ανήλικο.
Ερωτευτείτε το κορίτσι που περνάει δίπλα σας εδώ και τώρα.
Ερωτευτείτε.
———————————————————————————————————————————————————
υγ. παρασκευασμένο για το Μπαχάρ* 3
Τέτοια να γράφεις. Έτσι να γράφεις. Αμήν.
καλά, τώρα το διάβασες το Υμνητικό εσύ; μήνες το ΄χουμε στο εικονοστάσι. Ιερό Λείψανο
Εγώ στα ίντερνετς τώρα το είδα. Λείψανο;;; από αυτά τα ζαρωμένα; Μπφ…
Αμήν. Αλλά, βυτίε, τι έπαθες; Η Ανούκ Αιμέ πού πήγε;
την έβαλα αλλού. 🙂 (αλήθεια λέω)
τεράστιο χαμόγελο 🙂
Συγκινητικό κείμενο… Πίσω από κάθε «ερωτείτε» θα πρόσθετα το ρήμα «αποδεχτείτε». Μέσω της αποδοχής μπορούμε να αγαπήσουμε καθετί!
δεν το εγραψα πρωτος ουτε το ριτουιταρα..το φωτογραφησα και το ριστενσιλαρισα..
τέλειο
Τα σεβάσματά μου, καλέ κύριε! 😉
Reblogged this on sofiazgi.
«Ερωτευτείτε αυτούς που δεν κωλώνουν μπροστά στο ανέφικτο».. Πρώτη φορά εδώ αλλά θα μείνω… 🙂
Και τη Λίλια, βυτίο. Τη Λίλια για πάντα.
Και την κομμώτρια (του εραστή της), την Άννα Γκαλιένα…
και το κομμωτριάκι, της Μάρθας, αυτό.
Respect! Μας έφτιαξες μεσημεριάτικο με Μπακιρτζή & Βακαλόπουλο και την πιο μικρή ελιά στην κοιλιά της! Να ‘σαι καλά άνθρωπέ μου!!!
Ερωτευτείτε αυτούς που γράφουν, μιλώντας στην πιό βαθιά μας σκέψη και αυτούς που ανυποψίαστοι διαβάζοντάς τα, αναρριγούν.
To «Θεέ μου μεγαλοδύναμε»…
Τον Χρήστο Βακαλόπουλο που έλεγε για τον Αύγουστο του Νίκου Παπάζογλου, «το τραγούδι δεν είναι ερωτικό, αλλά ερωτευμένο». Μην δίνετε σημασία σε οτιδήποτε είναι ερωτικό, αλλά όχι ερωτευμένο.- Έχει σηκωθεί ο έρωτας και χειροκροτάει.
Μόλις σε ερωτεύτηκαν!!!
ομοίως!
(κ πριν από αυτό το κείμενο δλδ)
μαχαίρι και βάλσαμο μαζί…
γαματο… μπραβο.
Παράθεμα: ερωτευτείτε « Η φαντασία στο απόσπασμα
ναι!
Είναι άραγε το μανιφέστο αυτό της ταχυπαλμίας εξαντλημένο; Περιέχει δηλ. ΟΛΟΥΣ τους λόγους για τους οποίους αξίζει να ερωτευόμαστε ή κάποιοι θα παρουσιαστούν στο «ερωτευτείτε ΙΙ»; Και είναι εξαντλητικό; Έχει δηλ. κάποιο λόγο για να ερωτευτεί ο ΚΑΘΕΝΑΣ ή μερικοί θα παραμένουμε για πάντα μοναχικοί κι ανάξιοι;
Ωραία, γρήγορα, άμεσα και ρομαντικά μαζί! Χαιρετώ σε…
ερωταχθείτε!
εκαστος εφ ω
Παράθεμα: εδώ κι εκεί « Καβουρδιστηρι στιγμων
εντάξει, Βυτίο, τι να λέμε τώρα, είσαι τεράστιος.-
αυτό και το «δεν ήμουν» τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω συνέχεια, κι όπως πάω θα τα μάθω απ’ έξω. Τα σέβη μου.
«Το αληθές απόβαρον ενός ανθρώπου ισούται με τις αγάπες, τον οίκτο και την αηδία που ένιωσε στη ζωή. Δύο μεγάλες αδικίες εγνώρισα: την φτώχια και την ερωτική καταφρόνια.»
********************************
Και μόνον αυτό είναι η αρχή του μηδενισμού. Και οπού αρχή του μηδενισμού, το μεγάλο λάθος της στασιμότητας, της απραξίας, της έλλειψης βελτίωσης!. άρα μια ζωή κομπλεξική, ανύπαρκτη, μηδενική. Και οπού μηδενική ζωή = θάνατος. Αιωνία της η μνήμη……
Η φτώχια και η ερωτική καταφρόνια, εάν δεν ξεπεραστεί, ισοδυναμεί με θάνατο. Άρα η συνέχιση του κειμένου, είναι νεκρώσιμος ακολουθία…. Βγάλτε τα μαντιλάκια να σκουπίσετε τα μάτια σας.
——————————————
«Ερωτευτείτε τους τραγουδιστές που δεν πήγαν ποτέ στον Σπύρο Παπαδόπουλο, που δεν ήπιαν στην υγειά μας, που δεν γλέντησαν εκ μέρους μας ένα κάποιο Σάββατο. Ας πιούμε στην υγειά τους»
***********************************
Ψόφο τους μεγάλε, ψόφο στους υπανθρώπους, που δεν σέβονται το δικαίωμα μας, για φτηνή διασκέδαση, όταν δεν έχουμε χρήματα να πάμε στα ‘κουτούκια’ τους, στα ‘μπουντρούμια’, όταν οι ‘σκόνες’ ίπτανται στην ατμόσφαιρα. Μήπως είσαι ανάλογος εμποράκος…..
——————————————————-
«Αυτούς που κλαίνε ξαφνικά και δίχως λόγο.»
*****************************
Και που αναμφίβολα χρειάζονται ψυχοφάρμακα…..
———————————————–
«Ερωτευτείτε τους αυτόχειρες των χρόνων που ζούμε. Τρέξτε κοντά τους, απλώστε το χέρι, σταθείτε προσοχή. Αν δεν καταφέρετε να συγκρατήσετε το κορμί τους, πριν αυτό αιωρηθεί οριστικά και αμετάκλητα, κρεμαστείτε μαζί τους.»
*****************************
Βοηθήστε τους σαλεμένους ΝΑΙ ΝΑΙ, εσείς οι ακόμα λογικοί. Μα «κρεμαστείτε μαζί τους»?. Τι γράφεις μουρλέ ανώμαλε?, ο Μάνσον είσαι?. Μήπως πρέπει εσπευσμένα να σου φορέσουν ζουρλομανδύα?.
———————————————–
«Αυτόν που έγραψε πρώτος το «οι μπάτσοι είναι παντού, αλλά ο έρωτας μας κάνει αόρατους» και αυτόν που το φωτογράφησε και αυτόν που το έκανε ριτουίτ και αυτόν που χαμογέλασε βλέποντάς το.»
*********************************
Και επαναλαμβάνω και εγώ!. Οι μπάτσοι και εάν είναι πουθενά!, μα ο έρωτας του μονοκοτυλήδονου μυαλού σου, μεταξύ αισού και της τουαλέτας δεν ενδιαφέρει κανέναν, υγειά σκεπτόμενο. Το τι σημαίνουν τα λόγια μου αυτά, σεβόμενος την εκστασιασμένοι ομήγυρη, δεν τα εξηγώ…..
——————————————–
«Ερωτευτείτε την πληγή του κυνηγημένου ξένου. Το φόβο του ανθρώπου χωρίς χαρτιά. Τη μοναξιά του ανθρώπου που πέρασε μέσα απ’ τις νάρκες και τα κύματα, για να πέσει απ’ το λυσσασμένο μαχαίρι του φασίστα.»
****************************
Γράφτω στην ελληνική, βρέ Γκέμπελ της δεκάρας. Του παράνομου εννοείς μα δεν το γράφεις…. Και τον εθνικιστή τον λες φασίστα διότι αυτό σε βολεύει?. Τσιπρίζοντας και ενεργώντας…..
Και δεν θα ήθελα να συνεχίσω τον παραλογισμό της σκέψης σου. Δεν είναι ψυχοφθόρο για έναν από πολύ καιρό προσγειωμένο!. Σίγουρα είναι αηδές!.
—————————————-
Μα το « Αυτόν που έγραψε, «μην αγαπάς τον πλησίον, αλλά πλησίασε τον αγαπώντα».»
************************
Αυτό δεν με αφήνει αδιάφορο….
Ούτε το «Ερωτευτείτε το κορίτσι που περνάει δίπλα σας εδώ και τώρα.
Ερωτευτείτε.» το τέλειο συναίσθημα, ΝΑΙ ΕΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ.
Antonis-team.
Το Γκέμπελ είναι ο ενικός των Γκέμπελς;
Μην ταΐζετε το αδηφάγο κήτος!
Antonis-team
Γράψε κι εσύ με τέτοιο τρόπο για ό,τι σε καίει πρώτα και μετά πήγαινε να σχολιάσεις στο τσαρδί του οποιουδήποτε δε συμφωνείς. Ειδάλλως είσαι σαν τους αθλητικούς ρεπόρτερ που έχουν χίλιες γνώμες για το πώς πρέπει να παίξει η ομάδα…αλλά μπάλα δεν έχουν παίξει ποτέ! Και στο μεταξύ, αντί να χωρίζεις τους ανθρώπους σε νόμιμους και παράνομους, μάθε σωστά την ορθογραφία της γλώσσας σου. Μπας και καταφέρει να σου δώσει αυτό που δεν δείχνεις με το γραπτό σου: πολιτισμό, αντί για τσάμπα μαγκιά!
Να’σαι καλά βρε Βυτίο.
Σ’ αυτό το χώρο δε χωράνε διαφωνίες;; Ας βγάλουμε πρώτα τις παρωπίδες, ας έχουμε ευγένεια και μετά ας ερωτευθούμε..
Εύγε Αντώνη!!Το κείμενο μόνο που είναι στην προστακτική με τρομάζει.Δυστυχώς η πλύση εγεφάλου από τους ψευτοκουλτουριάρηδες υποκινούμενους συνεχίζεται χωρίς μπέσα και παρασύρει πολλούς φίλους μας…Αποτέλεσμα διχασμός…αιώνιο πλήγμα…..Ο μόνος τρόπος να σκοτώσεις το σκορπιό είναι με το κεντρί του…
αγαπάτε αλλήλους, μήπως είναι προστακτική και σε τρομάζει κι αυτό;
Όχι, δεν είναι καθόλου υπερβολική και «ετικεταρίστικη» η νοοτροπία σας. Καθόλου, μα καθόλου.
Το συναίσθημα σε τρομάζει και ταράζει τα στεγανά σου. Ο φτωχός, ο μετανάστης, ο τρελός, ο πρεζάκιας, ο ομοφυλόφιλος. Ας είναι. Ουτως η αλλως το κείμενο Τσιπρίζων η όχι, σε άγγιξε. Πλησίασες τον αγαπώντα κύριο Βυτίο. Για το καλό σου όμως μην ξεχνάς, να προαυλίζεις την ψυχή σου.
Κι εγώ τις ίδιες απορίες- ενστάσεις είχα… 🙂
μπράβο. σκέτο χωρίς περιστροφές.
η William Lawson’s company ναούμ σας εύχεται καλούς αγώνες.. http://www.youtube.com/watch?v=4JtCkweZCiA
Αχ παναγιά μου…
Μπράβο Βυτίο.Το φχαριστήθηκα.Τό πόσο δυναμικό και ουσιώδες είναι το κομμάτι,φαίνεται και από το ότι προσελκύει αναλφάβητα τρολς.Γιατί στο μέλι,μαζί με τις μέλισσες,πάει κι ο σκούρκος.
Absolutely amazing!
τι θα γίνει ρε βυτίε με τη περίπτωσή σου; κανένας άλλος μπλογκάς δε θα εμφανίζεται στο timeline μου; κάθε φορά που γράφεις κείμενο γεμίζει βυτίους η οθόνη μου…
τέσπα. καλά τα λες, αυτοί όμως δεν ερωτεύονται. έχει γεμίσει ο τόπος ζόμπι.
Παράθεμα: Ερωτευτείτε …. ! « Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση ( ΕΛ.Λ.Α.Σ)
είσαι σίγουρος ότι κρατάς μόνο ασπίδες, μολότοφ και φωτόσπαθα στη χούφτα σου; μήπως είναι και τίποτε άλλο κάτω από το σωρό;
το νοιώσαμε και το απαλλοτριώσαμε
Μπράβο ρε φίλε, μπράβο! 🙂
Παράθεμα: Προς Ανώνυμους Αφηγητές :) Eρωτευτείτε | Crystalia Patouli ————-
Παράθεμα: Προς Ανώνυμους Αφηγητές :) Eρωτευτείτε | Crystalia Patouli ————-
Εξαιρετικό κείμενο, πραγματικά..
«Μην δίνετε σημασία σε οτιδήποτε είναι ερωτικό, αλλά όχι ερωτευμένο.»
Kινείσαι βαθιά και σε τρεμάμενες ισορροπίες.
Τα πιο ουσιώδη λόγια του τελευταίου καιρού.
Ευχαριστώ…
Παράθεμα: Ερωτευτείτε : Ανιχνεύσεις
Μ π ρ ά β ο σου.
Είσαι ο πιο μ ά γ κ α ς που γνώρισα τον τελευταίο καιρό.
πολλά κιλά @ρχίδι@,
Reblogged this on metaretriever2 and commented:
Ερωτευμένη είμαι! 😉
Γου Α Ου
πολλα φιλιά.
Παράθεμα: ερωτευτείτε | TheNewsGr
Παράθεμα: Ερωτευτείτε!!! | Της Φανής της φάνηκε ωραίο!
»στα διάχυτα ελληνικά, τα ερωτευόμενα»…
ωραίος ρε βυτίε
κρίμα…φτωχή ποίηση και είχα ελπίδες να διαβάσω κάτι καλό..
ωραίο..άμεσο,γρήγορο,άψογο..
μπράβο..καλημέρα!
καλησπέρες παίδες, ευχαριστώ για τις όποιες καλές κουβέντες και γενικώς για τις κουβέντες.
κατά τ’ άλλα καθείς κ το γούστο του, κ ότι θέλει ο καθένας γράφει, απλά παρακαλώ μην βάζετε εδώ μέσα θέμα παρανομίας κλπ.
Είμαστε ενάντια σε κάθε νομιμότητα, όπως αυτή ορίζεται απ’ τους σημερινούς νόμιμους.
Καλή καρδιά.
Εχεις πένα, φίλε μου, και αλήθεια. Αγγίζεις τον κόσμο -όχι τυχαία. Η εποχή μας είναι ιδανική για να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα. Ενα καλό λογοτεχνικό κείμενο είναι ικανό να μας δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσουμε.
Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να αναγνωρίζουμε την αξία ορισμένων εν ζωή και όχι όλοι να θεωρούνται μεγάλοι μετά θάνατον.Βυτίο,δε ξέρω πόσο χρονών είσαι,αλλά είσαι μεγάλος!Μου έχεις δώσει το έναυσμα να ψάξω και να ψαχτώ.
βυτίε, μπορώ να καταλάβω πως έχουν πάθει όλοι πλάκα με την πάρτη σου γι’αυτό το κείμενο; μπορείς να μου το εξηγήσεις σε παρακαλώ, ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει πουθενά μέσα γραμμένη τη λέξη «Ζιοβάνι» ή, έστω, «Όλεγκ»;
η προστακτική του έρωτα που αποκλείει την κάβλα της μπάλας, ηχεί παραφωνικά ανέραστα.
Reblogged this on Kk's Review..
Ερωτεύτηκα χωρίς να ξέρω γιατί ερωτεύτηκα! Οπως όταν ακούω καψουροτράγουδα και νιώθω καψούρα χωρίς να είμαι καψούρης με κάποια!
Reblogged this on a r t ..
Ερωτευθητε τους 100 000 Αθηναίους που διαδήλωσαν σήμερα εναντίον της Μερκελ.
Οι υπόλοιποι 2.900.000 είναι ήδη ερωτευμένοι με τα υπέροχα μέτρα.
Μωρέ καλα σας κανουν…..
«Ερωτευτείτε το κορίτσι μου. Κάθε πρωί, κάθεται νυσταγμένη στην άκρη του κρεβατιού με γερμένους τους ώμους και τα χέρια να κρέμονται σαν τεράστιο εκκρεμές. Αυτή η εικόνα είναι η ασπίδα, η μολότοφ και το φωτόσπαθο που κρατάω στη χούφτα μου και με κάνει ιπτάμενο, απίθανο και ανήλικο.»
Υποκλίνομαι. Είναι από τις αναρτήσεις που απαντούν σε όσους περιφρονούν το blogging.
Πολύ όμορφο ερωτευτείτε την φαντασία στην εξουσία και σταματήστε να διχάεστε σε αριστερούς, δεξιούς, φασίστες και δεν ξέρω και εγώ τί άλλο, θυμηθήτε τί σημαίνει να είστε παιδιά. Και εμένα κάποια αποσπάσματα του κειμένου δεν ταίριααν με την σκέψη μου αλλά τα συμπαρέσυρε αυτό το ερωτευτείτε που είναι πιο δυνατό…
Παράθεμα: ερωτευτείτε « Τόνοι καὶ Πνεύματα ….
Ερωτασσόμαστε ..
Σε ευχαριστώ.
επέστρεψες τον έρωτα στην αλήθεια της απλότητάς του. σ’ευχαριστώ .
ελπίζω να με συγχωρέσεις που το πήρα και το πόσταρα αλλά ήθελα να το δουν όσο περισσοτεροι γίνετε…
…Για να ξέρεις…
Με έκανες κουρέλι μεσημεριάτικο. Και μου άρεσε.
κ έλεγα θα γράψω κάτι να νιώσουν οι φίλοι μου ωραία, αισιόδοξα κλπ κλπ 🙂
ξαφνικά, μ’ αρέσουν τα σχόλια σε ξεχασμένα ποστς.
Ξεχασμένα, από ποιον; 🙂
onoma arthrografou?
Το έχω σαν αρχή να μη σχολιάζω ποτέ κανέναν, όμως δύο σημεία του κειμένου πραγματικά με ενόχλησαν υπέρ του δέοντος και μου είναι αδύνατον να μην τα επισημάνω. Το πρώτο είναι η εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου. Καταλαβαίνω πως πολλοί, ίσως όλοι, θεωρείτε πως δεν είναι παρά ένα κρεσέντο του «φαίνεσθαι» και μια ισοπέδωση του «είναι» αλλά το να καταδικάζεις (έμμεσα μεν, αλλά κι αυτό καταδικασμός είναι) τους καλλιτέχνες που πηγαίνουν στην εκπομπή του Παπαδόπουλου δείχνει μεγάλη άγνοια. Εκεί έχουν πάει άνθρωποι όπως ο Κώστας Παπαδόπουλος, που παρόλο που δεν είναι της αρεσκείας μου, έχει κυριολεκτικά διαμορφώσει το λαϊκό τραγούδι και το μπουζούκι στην Ελλάδα και θεωρείται από πολλούς ο μεγαλύτερος μπουζουξής της Ελλάδας. Έχουν πάει οι εξής: Δημήτρης Κοντογιάννης, Αντώνης Αινίτης, Μπάμπης Τσέρτος, Στέλιος Βαμβακάρης, Γιώργος Νταλάρας (ναι, πολλοί τον σιχαίνεστε αλλά ο ρόλος του στην ανάδειξη του ρεμπέτικου τραγουδιού είναι καθοριστικός και το να το αρνείται κανείς δηλώνει πλήρη άγνοια), Μελίνα Κανά, Λιζέτα Καλιμέρη, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Μανώλης Καραντίνης, Χαϊνηδες. Αυτοί είναι ελάχιστοι από τους μουσικούς και τραγουδιστές που έχουν βρεθεί εκεί. Αυτούς δηλαδή δεν πρέπει να τους ερωτευθούμε γιατί τόλμησαν να πάνε εκεί; Οι ίδιοι άνθρωπου που γράφουν αυτά τα άρθρα αποθεώνουν τη Μελίνα Κανά στις συναυλίες της. Το γεγονός ότι δε συμπαθείτε την εκπομπή του Σπύρου δε σας δίνει το δικαίωμα να εκμηδενίζεται καλλιτέχνες, ω ναι, πραγματικούς καλλιτέχνες με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, που έχουν προσφέρει τόσα πολλά στη μουσική.
Δεύτερον, και πολύ πιο προσωπικό, η αναφορά στον «κλόουν του Μπελ». Καταρχάς, έχει όνομα. Λέγεται Χανς Σνηρ. Αλλά ακόμη κι αν τον αναφέρετε ως κλόουν για να υπερτονίσετε πως η ιδιότητα ξεπερνά την ταυτότητά του, το ολίσθημα βρίσκεται αλλού. Συγκεκριμένα βρίσκεται στο γεγονός ότι μεταφέρετε εντελώς λανθασμένα την εικόνα που ο Μπελ έπλασε για το Χανς. Εδώ τον παρουσιάζετε σαν να χρειάζετε έρωτα. Όχι,φίλτατοι, δεν χρειάζεται το δικό σας έρωτα, χρειάζεται τον έρωτα της αγαπημένης του Μαρί, μονάχα το δικό της. Θα ήθελα ν’ απευθύνω και μια ερώτηση προσωπικά στο συγγραφέα του άνωθεν κειμένου. Τι σας κάνει να πιστεύετε πως ο έρωτας ανθρώπων που στοιχηματίζω πως ούτε διανοούνται ποιος είναι ο Χανς, θα είναι λιγότερο κάλπικος από αυτόν της Μαρί; Δεν χρειάζεται κι άλλο κάλπικο έρωτα ο Χανς. Και πιστέψτε όταν σας λέω πως ο έρωτας που παρακινείτε τους αναγνώστες σας να προσφέρουν δεν μπορεί παρά να είναι κάλπικος.
Φιλικά,
Μια περσόνα του Χανς Σνηρ στον πλανήτη Γη
Παράθεμα: Προς Ανώνυμους Αφηγητές :) Eρωτευτείτε | Crystalia Patouli -------------
Θαυμάσιο κείμενο, όλο ανθρωπιά και αλήθεια, να ‘σαι καλά να γράφεις !
Θα μπορούσα να ερωτευθώ για ένα τέτοιο κείμενο! Μπράβο!!!!Μπράβο! Μπράβο!
ερωτευτειτε… con los ojos abiertos!
Παράθεμα: «Ερωτευτείτε » | Ιnews24
Παράθεμα: Ερωτευτείτε αυτούς που δεν κωλώνουν… | Ώρα Κοινής Ανησυχίας
Ναι!
Παράθεμα: Ερωτευτείτε
Παράθεμα: ερωτευτείτε « Άλφα Στερητικό
Reblogged this on κόκκινος γάτος and commented:
ερωτευτείτε
Reblogged this on Κοινωνικό Καφενείο and commented:
Ερωτευτείτε…
Παράθεμα: Ερωτευτείτε | Κοινωνικό Καφενείο
Ερωτεύτηκα. Το κάθε τι πάνω της. Και μαζί, όλο τον κόσμο. Και τώρα που έφυγε χωρίς γιατί, περιφέρω το άψυχο σαρκίο μου. Δε μπορώ πια ούτε ν΄αγαπήσω, ούτε να αγαπηθώ.
Μόλις το ανακάλυψα! Πολύ όμορφο κείμενο! Ελπίζω να παρασύρει τους αναγνώστες να γίνουν ερωτικοί κ ερωτευμένοι! Μας λείπει ο έρωτας!
Παράθεμα: Ερωτευτείτε... | MedicalTV.eu
Παράθεμα: Eρωτευτείτε | Φούιτ.gr
Πρώτη επαφή με κείμενο του βυτίου. Απλα γοητευμένη! Συγχαρητήρια!
Παράθεμα: ερωτευτείτε | agelikifotinou
Παράθεμα: Ερωτευτείτε!!!Μας άρεσε και το ανεβάζουμε ....!!!Thessaloniki Arts and Culture, http://www.thessalonikiartsandculture.gr - holistic massage, beauty therapies
Παράθεμα: Ερωτευτείτε… | Flik Flok
Παράθεμα: Ερωτευτείτε… – Flik-Flok
Παράθεμα: Ερωτευτείτε αυτούς που δεν κωλώνουν μπροστά στο ανέφικτο
Παράθεμα: Ερωτευτείτε…γιατί χανόμαστε! – imaginistes