μια ωραία ατμόσφαιρα

  (via)

Κυνισμός, γελοιότητα ή ειλικρινής έκφραση της κουλτούρας που πέφτει πάνω στα κεφάλια μας. Πανηγυρίζουμε θανάτους, τρώμε σουβλάκια βλέποντας το ογδοηκοστό ριπλέι του πτώματος του Καντάφι, κυβερνιόμαστε από υπεραποφασισμένους βασιλιάδες ή ανίκανα ανθρωπάκια.

 ***

Ο Ολυμπιακός φτιάχνει μεγάλη ομάδα επειδή ο Ε. Βαλβέρδε, με επιμονή του προέδρου Μαρινάκη, ήταν και παραμένει προπονητής του. Με άλλα λόγια, επειδή ο πρόεδρος επιμένει και εφαρμόζει τις επιλογές του, ο Ολυμπιακός αποκτά τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης ομάδας με προσωπικότητα.

Οι όψιμοι υποστηρικτές του Βαλβέρδε καλό θα είναι να πάνε στον καθρέπτη να κοιταχτούν και να ορκιστούν στον εαυτό τους ότι δεν θα αποδοκιμάσουν ξανά τους παίχτες και τον προπονητή.

Ο Λοβέρδος, υπουργός και μέλος του κινήματος των τριών, στηρίζει Ευάγγελο Μαρινάκη, ακολουθώντας τη γραμμή της ελληνικής αθλητικογραφίας, η οποία από χρόνια δεν κοιτάζει μέσα στο γήπεδο, αλλά πάνω στις εξέδρες και συγκεκριμένα στα επίσημα. Υπουργοί και δημοσιογράφοι στηρίζουν προέδρους. Το κοινό τους αντιδρά χύμα και ψηλαφητά. Πανό κατά της κυβέρνησης, συνθήματα κατά των δανειστών. Ο οπαδός, γνήσιο κομμάτι της κοινωνίας. Μπερδεμένος, πωρωμένος, κάφρος και χιουμορίστας, αδιάφορος και ξερόλας, πάντως στα πρόθυρα της απόγνωσης.

 ***

Ο Πρωτόππας στη βουλή την Πέμπτη, λέει ότι αμαυρώθηκε η ωραία εκδήλωση των εργαζομένων εξαιτίας των επεισοδίων. Νομίζει ότι δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός της 48ωρης απεργίας ή την βιαιότητα των διαδηλώσεων. Ο Πρωτόπαππας νομίζει ότι οι εργαζόμενοι διοργάνωσαν χοροεσπερίδα, συναυλία, σουαρέ, εκδήλωση. Το πασοκ δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά. Το πασόκ απλά σώζει την πατρίδα.

 ***

Στο πλάι της βιβλιοθήκης, στην Πανεπιστημίου, άνθρωποι με μισοβγαλεμένα ρούχα. Φόρμες σηκωμένες, μανίκια μέχρι τον αγκώνα, η μπλούζα αφήνει ακάλυπτη την κοιλιά. Ο καθένας παίρνει την πρέζα του όπως (και όπου) μπορεί. Λίγα μέτρα παρακάτω, κάποιοι με κοστούμια προχωράνε βιαστικοί, μια κυρία γυαλίζει τις κυλιόμενες, μερικά ακυρωτικά είναι σπασμένα.

 ***

Χαρακτηριστικό των τελευταίων συμπλοκών, η λύσσα. Έχει γεμίσει το μάτι μας από φωτογραφίες, τέσσερις σε έναν, εννιά σε έναν, πολλοί σε έναν. Καθαρός τρόμος σε μεγάλες τακτικές δόσεις.Έξω, συζητάνε το μέγεθος του κουρέματος και το μέγεθος της φτώχιας, όπως πλακώνονται μέσα, ερήμην της κοινωνίας. Αυτή η τελευταία τρώει τα σκάγια, δικαίως, αφού ακόμη και τώρα, ένα μεγάλο μέρος της, δεν θέλει να αναλάβει κάποια ευθύνη, παρά ασκεί κριτική από κάπου ήσυχα και μακριά.

Εντωμεταξύ, η ζωή συνεχίζεται. Kάπου στην Ιπποκράτους, δίπλα στα σκουπίδια και τις ρόδες των παρκαρισμένων, φυτρώνουν κάτι σαν μανιτάρια.