και οι σταυροί από πριν σημειωμένοι

Στους δύο απέναντι τοίχους του γραφείου των καθηγητών, που χρησιμοποιείται για εκλογικό τμήμα, υπάρχουν αντίστοιχες (αρκετά μεγάλες) εικόνες του Χριστού. Στο διάδρομο η ουρά αμείωτη. Η αποχή δεν υφίσταται ως έννοια ή επιλογή στην επαρχιακή πόλη.

Δεν με ενοχλεί που οι κομματικοί αντιπρόσωποι αποφασίζουν να διαλύσουν το σύμπαν. Ο πασόκος δεν θέλει τον κουκουέ μέσα. Ο κουκουές (που μάλλον νομικά έχει δίκιο) φέρνει τον υποψήφιο δήμαρχο του Κόμματος. Φωνάζουν μες στο εκλογικό τμήμα. Προσπαθώ να βρω μια λύση στα πλαίσια της καλής καρδιάς. Κακώς. Ο υποψήφιος δήμαρχος μου δίνει στο τηλέφωνο τον υποψήφιο περιφερειάρχη. Το βάζει στο αυτί μου και ταυτόχρονα σε ανοιχτή ακρόαση. Ακούγονται φράσεις όπως «δε θα του περάσει του πασόκ», «να φέρετε τον εισαγγελέα να δούμε τί θα γίνει». Με περνάει για αντικομουνιστή ή κάτι τέτοιο. Μιλάει για το ΠΑΜΕ, το κράτος κλπ. Κλείνω το τηλέφωνο. (Ο έφορος δεν απαντάει, δεν είναι στην αρμοδιότητά του, δεν ξέρει, δεν θέλει να ξέρει. Βασικά δεν θέλει να απαντήσει).

Η εικόνα στον τοίχο μου δίνει τη λύση. Επίκληση στα θεία, θα σας πετάξω όλους έξω και θα μετρήσω μόνος μου ή θα ηρεμήσετε και θα τελειώσει η υπόθεση ή κάτι τέτοιο. Με άρθρα και νόμους δεν πείθονταν. Η αναφορά στην εικόνα έλυσε τα προβλήματα. Ύστερα έκαναν καλαμπούρια και έλεγαν μισοαστείες εκλογικές ιστορίες. Όλα καλά.

Δεν με ενοχλεί που η γιαγιά που μπαίνει μαζί μου στο παραβάν, λέει ότι δεν ήθελε να έρθει αλλά την ανάγκασε ο γιός της. Δεν με ενοχλεί που παρόλο που τουλάχιστον πέντε άτομα με ρώτησαν γιατί ψηφίζουμε δύο φορές, οι ψήφοι ήταν όπως πρέπει. (πασοκ, νδ και άγιος ο θεός). Δεν με ενοχλεί που ανήμποροι γέροι και επιμελώς ατημέλητοι νέοι έρχονται σα στρατιωτάκια και ρίχνουν τα έτοιμα και τακτοποιημένα ψηφοδέλτια. Είμαι ένα τέρας υπομονής, μια λίμνη με ατάραχα νερά. Δεν με ενοχλεί τίποτα.

Κοιτάζω το ένα απ’ τα τρία όλα κι όλα άκυρα. «Είστε μαλάκες». Ο κομματικός αντιπρόσωπος σπεύδει να σημειώσει «ε καλά δεν το λέει για μας, για τους υποψήφιους το λέει». Του απαντάω «πάντως εγώ θα το πάρω προσωπικά». (Το αυτό θα συνιστούσα και σε σας, σκέφτομαι, αλλά για κάποιο λόγο δεν το λέω).

Είναι εκλογές και βρίσκομαι στην επαρχία που καταφεύγουμε, που συζητάμε και για την οποία ψιθυρίζουμε λογάκια φυγής. Αυτή η ίδια ασυνάρτητη επαρχία αποκαλύπτεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Μια απέραντη πασοκίλα, μπαρμπάδες και θείοι, ψηφαλάκια και σταυροί. Νομίζω πως είναι 1985. Η ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, έδωσε λεφτά και πήρε όλα τα υπόλοιπα. Εξαγόρασε ολόκληρες ζωές, με αντίτιμο ένα γεμάτο τραπεζικό λογαριασμό. Έδωσε δουλειές και ρούφηξε τον όποιο ιδιαίτερο τοπικό πολιτισμό. (Για τα σύννεφα καπνού που αιωρούνται μόνιμα πάνω απ’ τα κεφάλια μας θα μιλήσουμε μια άλλη φορά).

Λίγο πιο πέρα οι δημητσάνες και οι στεμνίτσες αφήνουν τον επιθανάτιο ρόγχο τους με χαλί τα μαρσαρίσματα των τζιπ. Τουρίστες σε καφενεία με καναπεδάκια και χατζιγιάννη στα ηχεία. Et in arcadia αργοπεθαίνουμε ασθμαίνοντας.

Όταν χάνεσαι στους επαρχιακούς δρόμους με τις λακκούβες, έχοντας απέναντί σου τις άγριες κορυφές, μπορείς να τα καταλάβεις όλα. Η τραχύτητα του τοπίου, η μαγεία του Πάνα, τα μαντήλια και οι νεράιδες δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την ελεύθερη πτώση. Αν απ’ την αγριάδα, την τραχύτητα και την φτώχεια, αφαιρέσεις την αυθεντικότητα, καταλαβαίνεις πως έφτασες στη σημερινή Αρκαδία. Οι βοσκοί και οι αγρότες διορίστηκαν κηπουροί και ποτίζουν το γκαζόν. Οι άλλοι μισοί βγάζουν φωτοτυπίες. Η ΔΕΗ και η τουριστική ανάπτυξη μας φορέθηκαν ως λύσεις. Όλα αυτά και άλλα τόσα συνοψίζονται γλυκά στη γλιτσιασμένη χειραψία των υποψηφίων.

Στην Τρίπολη έξι το πρωί της Δευτέρας, έξω απ’ το Πρωτοδικείο, αποφάσισα πως με ενοχλεί, ότι η Αρκαδία ακροβατεί ένα βήμα πριν την οριστική εξαφάνισή της.

Συνεπώς λίγο πριν τελειώσουν όλα, αν θες να ακούσεις ξανά τη μυθική φλογέρα, πρέπει να βιαστείς. Να χωθείς βαθειά μέσα στο Μαίναλο. Να χαθείς σε ξερά ποτάμια και άδεια ταβερνεία, να προβάλλεις σ’ ένα γκρεμισμένο μαντρί τον Μπακιρτζή, τον Τσιώλη και τον Βακαλόπουλο. Να κατέβεις στο υπόγειο στο χωριό κι ύστερα να φας κεράσια και μήλα που βγαίνουν στην αυλή σου. Να πιείς νερό που τρέχει μέσα απ’ το βράχο και να οδηγήσεις ακριβώς πάνω στο χαλάζι. Να μεθύσεις και να μην κοιτάξεις για κανένα λόγο τα προχθεσινά εκλογικά αποτελέσματα.